Nog steeds in het kader van mijn missie "alle Astrid Lindgren boeken lezen", was het nu de beurt aan "Madicken". Hoofdpersonage is de bijna 7-jarige Madicken, die samen met zusje Lisabet, haar ouders en een reeks huisdieren in Junibacken woont. Madicken is de soort jonge enthousiaste sloeber, vol fantasie, die doet vooraleer ze nadenkt en nadien met de gevolgen wordt geconfronteerd. Op deze manier weet Lindgren zonder zeer belerend over te komen deze "moraal van het verhaal" aan de (jonge) lezers over te brengen. In korte hoofdstukjes, die zich afspelen over alle seizoenen heen en waarin veel Zweedse tradities aan bod komen, worden de avonturen van Madicken en Lisabet verteld. Hoewel het duidelijk een kinderboek is, verveelt het boek voor volwassenen niet, omdat er bijzonder veel elementen in zitten die kinderen niet zullen oppikken maar die volwassenen dan herkenbaar zullen vinden. Zo is er bijvoorbeeld de moeder van Madicken die niet wil dat Madicken omgaat met Abbe, de zoon van de buren, omdat ze ooit ruzie heeft gehad met de ouders of omdat zijn vader drinkt. Of zo is er de absolute wens van Madicken dat haar ouders "niet moe" zullen zijn met kerst - een niet mis te verstane boodschap in onze huidige tijden waarin de helft van de werknemers moe en gestresseerd thuis zit…
Van genoten. Opnieuw een pareltje van Astrid Lindgren. 4,5 sterren, omdat ik "Pippi Långstrump" en "Bröderna Lejonhjärta" toch net iets van een ander kaliber vond.